Obalenie L.I.T. Applebee's Mit: Wypiliśmy 20, aby spróbować złapać buzz

W październiku ubiegłego roku Applebee zwróciło uwagę budżetowych lagerów, gdy ogłosiło miesięczną ofertę napojów z margaritas o wartości 1 USD. Ale gorączkowa okazja zrodziła gwałtowny zwrot po tym, jak anonimowy film wideo "Snapchata" ujawnił, że spore hulaki Dollaritas to rzekomo jedna część tequili z dolnej półki, jedna część margarity i trzy części wody z kranu, wszystkie zlewane razem w nieapetycznych plastikowych wiaderkach.

Być może, aby odpokutować za ten grzech, fast-casualowa sieć restauracji ma teraz w Islandii mrożoną herbatę o wartości $ 1 Long Island w grudniu. Również restauracja (wątpliwie) skraca mrożoną herbatę z Long Island jako "L.I.T.", z wyraźną sugestią, że można zapalić tylko za garść dolarów.

W przeciwieństwie do margarity, mrożonej herbaty z Long Island powinien Trudno zmywać wodą, ponieważ przepis wyraźnie wymaga silnej kombinacji równych części ginu, wódki, tequili, rumu, potrójnej sekundy i coli. Tak więc, podczas gdy jego nazwa i wygląd podobny do herbaty może wyczarować obrazy małych staruszek sunning się na ganku, powstała mikstura jest lepiej dopasowana do małych staruszek, które lubią 👏🏻 do 👏🏻 przyjęcie 👏🏻.

Ale czy to możliwe prawdziwe Long Islands? A jeśli tak, to ilu naszych lokalnych Applebeesów pozwoliłoby nam bezmyślnie żuć, zanim nas odetnie?

To były palące pytania, na które mój współlokator, Matt i ja, staraliśmy się odpowiedzieć, gdy autobus CTA zawiózł nas do zapakowanego Applebee's na przedmieściach Chicago w ostatnią sobotę o 6:50 po południu. W duchu pisarza Gawkera, który poświęcił 14 godzin swojego życia na pożeranie niekończących się przekąsek TGI Friday, byliśmy zdeterminowani, aby dojść do sedna tego - lub, co ważniejsze, dowiedzieć się, czy to coś nie jest. miał Dno.

Tego wieczoru "Pszczoła walnęło", ale udało nam się przepchnąć się przez zatłoczoną poczekalnię i złapać dwa puste miejsca przy barze.

Część mnie chciała iść pewnie do lady, czuć ostry rachunek za 20 dolarów, patrzeć prosto barmanowi w oczy i mówić: "Wiesz, po co tu jestem".

Wiedziałem jednak, że powiedziała rzeczniczka Applebee The Takeout że, chociaż są technicznie nie ma ograniczeń co do liczby napojów, które możesz zamówić, restauracja przestrzega "kodeksu odpowiedzialnej obsługi alkoholu".

Poprosiliśmy naszego barmana o dwie Dollar L.I.T.s. Szybko napełniła po brzegi dwa 10-uncjowe kubki i trzymała je pod czopem dużego, przezroczystego plastikowego wiadra, które było w około 40% wypełnione żółtawo zieloną cieczą. Potem wlała odrobinę pepsi do każdego kubka.

Powstały napój wyglądał jak Gatorade na skałach że ktoś przypadkowo wlał trochę coli, ale smak był bardziej jak rozrzedzona różowa lemoniada.

To nie smakowało jak mrożona herbata z Long Island - albo jak coś, co w ogóle zawierało alkohol. A dzięki ogromnej ilości lodu, którą barman wylał na kubek, było tylko około 6 lub 7 uncji płynu.

Ale podczas gdy smak, moc i sama objętość Dollar L.I.T. pozostawił mnie raczej bez wrażenia, pomyślałem sobie: "Cóż, przynajmniej całkiem łatwo będzie odrzucić kilka takich rzeczy."

Ta koncepcja okazałaby się całkowicie naiwna.

19:36

Dopiero czwarty Dollar L.I.T. że Matt i ja zaczęliśmy czuć się jakbyśmy wchłonęli alkohol przez ostatnie 40 minut. To nie jest prawdziwy szum, ale tylko łagodne doznanie, które osiąga się po skończeniu pierwszego piwa szczęśliwej godziny po długim dniu.

Aby być uczciwym, osłabialiśmy skutki spożywania przez nas alkoholu z przyzwoitą ilością kalorii z pożywienia. I chociaż L.I.T.s nadal smakowało jak wodnista lemoniada, to wodna lemoniada nie jest najgorszy Napój, który można połączyć z hamburgerami, przystawkami, chipsami i dipem. Ta kombinacja była miła, szczerze mówiąc.

19:49

Chociaż skutki działania alkoholu były nadal prawie niedostrzegalne, Sama ilość płynu i cukru, którym poddawaliśmy nasze ciała, zaczęła zbierać swoje żniwo.

Zaczynaliśmy sobie życzyć, żeby barman właśnie odciął nas po trzech drinkach, tak jak początkowo podejrzewałem, że może.

20:28

Kiedy skończyliśmy naszą nienawistną ósmą rundę, nastąpiła krótka sprawa do świętowania, gdy pracownik wyszedł, chwycił dozownik napoju i wyniósł go. Być może, mamy nadzieję, optymistycznie, herbata mrożona z Long Island będzie wyrzucona przed nami!

Ale 10 minut później, źródło, z którego wyrosła cała nasza nędza, zostało przyniesione z powrotem do baru, teraz wypełnionego do połowy do góry z dodatkiem nowej partii.

Zrezygnowani z naszego losu, ku naszemu przerażeniu zauważyliśmy, że ta świeża mieszanka mrożonej herbaty z Long Island był jeszcze słodszy niż ostatni.

Nie tylko spowodowało to, że napój był jeszcze bardziej obraźliwy dla naszych kubków smakowych, ale także sugerował, że A.B.V. z tego przeklętego czarownego browaru jakoś spadło niższy.

21:40

"Czy wszyscy z nich skorzystają?" Barman zapytał Matta i mnie, kiedy skończyliśmy nasz 11. Dollar L.I.T. (alias, "the Spinal Tap okrągły").

Wyznajemy pewne napuszenia.

"Wiem, że są dość słabe," powiedziała. Potem pochyliła się, by podzielić się z nami jakąś ukrytą informacją: "To, um, cztery butelki, na przykład, dolna półka alkoholowa, słodko-kwaśna mieszanka, a potem woda z kranu ... na miks."

Innymi słowy, był w zasadzie identyczny z Dollaritą Applebee, ale z tanimi ginami, wódką, rumem i tequila zamiast właśnie tania tequila.

Potem nasz głos barmana opadł do szeptu, kiedy zwierzyła się nam kolejną tajemnicą handlową. Przyznała, że ​​personel został poinstruowany, aby służyć tylko trzem dolarom L.I.T. na osobę, "Ale wiem, że w większości są to tylko woda, więc dbam o swoich ludzi, jeśli chcą więcej."

Czułem się zaszczycony, że jestem zaliczany do jej ludzi, ale także przerażony implikacją, że dzięki naszej dobrej pozycji będziemy mogli pić prawdziwie nieograniczoną ilość naprawdę, naprawdę okropne 1 dolarowe mrożone herbaty z wyspy Long Island.

Oznaczało to, że zegar na ścianie był teraz jedyną zewnętrzną siłą rządzącą ilością Dollar L.I.T., które mogliśmy skonsumować, i po nerwowym zapoznaniu się z nią zdaliśmy sobie sprawę, że restauracja nie zamyka się przez kolejne trzy godziny.

21:52

Po udusieniu naszego brudnego dozenta Dollar L.I.T., Matt i ja cieszyliśmy się ponownie, gdy gwałtownie zmniejszało się wiadro zlewki jeszcze raz, potem płakaliśmy na nowo, gdy po kilku chwilach pojawiły się ponownie i gotowe do kontynuowania bezlitosnego ataku na nasze języki i psychiki.

Kiedy weszliśmy do lodowatej nastolatki z Long Island z nieszczęśliwym napojem numer 13, poczułem pocieszenie w tym, że ta nowa partia wydawała się bardziej wodnista niż jej poprzedniczka.

W rzeczywistości, Matt i ja zgodziliśmy się, że trzecie wiadro L.I.T. Odzyskano ten sam profil smaku "słabej różowej lemoniady", jaki oryginalna łyżka tak perfekcyjnie udoskonaliła.

Co bardziej denerwujące, było to jednak objawienie oboje też czuliśmy się jakoś mniej pijani niż my byliśmy tylko dwiema herbatą temu.

Oczywiście, cały ten cukier robił coś do naszych ciał. Chociaż rozpocząłem tę doniosą podróż z lękiem / zamiarem upicia się pijaństwem, teraz było dla mnie jasne, że jestem bardziej narażony na wpadanie w śpiączkę cukrzycową, niż byłem poddany zatruciu alkoholowym.

22:39

The Dollar L.I.T.s okazały się popularne wśród tłumu Applebee. Tak bardzo, że personel nie mógł zmyć i ponownie użyć brudnych 10-uncjowych kubków wystarczająco szybko, aby nadążyć za popytem.

Ta skrócona porcja kubków Long Island może wyjaśnić, dlaczego nasz lojalny barman pojawił się z naszym 14 napojem nocy w szklanym kuflu o wadze 14 uncji.

Prawdopodobnie myślała, że ​​robi nam przysługę, przechodząc na większe okulary. Ale jakkolwiek by nie była to dobra intencja, jej hojność poszła w dużej mierze niedoceniana, ponieważ Matt i ja szybko zorientowaliśmy się, że długa droga, która przed nami stała, właśnie się wydłużyła.

Jednocześnie zauważyliśmy, że nasze gardła zaczynają się coraz bardziej kleić, a nasze rozdęte żołądki napierają na ograniczenia naszych pasów.

22:53

Do czasu mojego 15. Dollar L.I.T. przybyłem, zdecydowałem, że musimy podnieść tempo naszego marszu śmierci w kierunku zapomnienia, więc w osiem sekund wyrzuciłem całą rzecz w dół.

23:29

"Mam wrażenie, że mam coś w rodzaju pająka lub czegoś podobnego" - powiedział Matt, kończąc swój 17. Dollar L.I.T.

Ukłoniłem się.

Moje gardło też tak się czuło.

23:56

Wpatrywaliśmy się głęboko w otchłań, gdy biernie piliśmy te rzeczy; ale po kilku beznamiętnych łykach usłyszeliśmy coś, co wstrząsnęło nami od naszego transu.

Barman odwrócił się, przyłożył jej ręce do ust i krzyknął: "Ostatnie połączenie!"

Matt i ja spojrzeliśmy na siebie szeroko otwartymi oczami. Moglibyśmy nie zbliżyć się do 20 Dolarów L.I.T.s i nie dopuścić do upadku. Gdybyśmy tego nie zrobili, pięć godzin, które spędziliśmy na piciu rozwodnionych mrożonych herbat Long Island w Applebee's, oznaczałoby nagle nic.

Szybko wskazaliśmy barmana.

"Chcielibyśmy to zrobić jeden bardziej okrągłą po tej, jeśli to możliwe, "poprosiłem cicho.

Rzuciła szybkie spojrzenie na wiadro. Było nisko.

"Zaopiekuję się tobą" - obiecała.

12:01

Barman przyniósł naszą 20. i ostatnią rundę Dollar L.I.T.s, a Matt i ja brzęknęliśmy szklankami, wznieśliśmy toast za przekroczenie linii mety i smakowaliśmy nasze drinki, podczas gdy my sprawdzaliśmy rachunek, który okazał się zaskakująco niski.

Po zliczeniu wszystkich pojedynczo wyszczególnionych mrożonych herbat Long Island zdaliśmy sobie sprawę, że barman naliczył nam tylko 26 L.I.Ts, a nie 40, które odłożyliśmy.

Aby pokazać naszą wdzięczność za jej nienaganną obsługę - i 14 drinków, które nam skomponowała, albo z życzliwości, albo beztrosko - zostawiliśmy barmanowi napiwek 35 USD na rachunku za 60 USD.

Nie jestem pewien, co zrobić z tym, że największą wskazówką, jaką kiedykolwiek zostawiłem, był Applebee's na przedmieściach Chicago, ale myślę, że to jest życie, które wyrzeźbiłem dla siebie i muszę pogodzić się z tym.

12:18

W kwadrans po północy Matt i ja skończyliśmy ostatnie z naszych ostatnich drinków i zadzwoniliśmy do Lyfta.

Ze względu na kombinację naszej wysokiej tolerancji i niskiego poziomu alkoholu A.B.V, żadne z nas nie wyszło z uczucia Applebee szczególnie, dobrze.Z pewnością byliśmy trochę oszołomieni i oszołomieni, ale jestem przekonany, że obaj moglibyśmy przejść test trzeźwości w terenie.

Mimo przeciętnych czterech mrożonych herbat Long Island na godzinę przez ostatnie pięć godzin, nie udało nam się osiągnąć pijaństwa.

Jednak osiągnęliśmy coś tej nocy. Walcząc zarówno z zegarem, jak iz naszą własną, lepszą oceną, pchnęliśmy nasze ciała do granic możliwości i wspólnie połknęliśmy około 3 galonów Dollar L.I.T.

Mieliśmy Applebeen do piekła iz powrotem, i wyłoniliśmy się z doświadczenia silniejszego niż przedtem. Cóż, niekoniecznie silniejszy, ale ... chory, jak sądzę.

Oboje czuliśmy się bardzo chory.

Patrick Grieve jest skurczonym kutasem skóry, który zwykle można znaleźć w szturmach, pustych stadionach bejsbolowych i drugich salach kinowych. Jest także pisarzem, więc The Penny Hoarder po prostu czuł się dla niego naturalny.