Być może słyszałeś powiedzenie,Pieniądze nie uszczęśliwiają cię, ale uspokajają nerwy.Zostało to przytoczone przez dramatopisarza Seana O'Casey'ego i podsumowuje to jedno z moich największych zakupów poza szkołą - mój pierwszy garnitur.
Podzielam się z wami tym, jak kupowanie garnituru to ból w dupie, a to jest kosztowne. Tak, w męskiej hurtowni lub podobnych miejscach możesz kupić tani garnitur, ale ładny garnitur wygląda jak ładny garnitur. Możesz po prostu odróżnić ładny garnitur od taniego koloru. Ale czy inni dbają o to, czy masz na sobie ładny garnitur z taniego garnituru? Nie wiem, ale to na pewno uspokoiło moje nerwy.
Pozwól mi wyjaśnić.
Kupowanie mojego pierwszego drogiego kostiumu
Potrzebowałem mojego pierwszego "dobrego" garnituru w jednym celu - zamierzałem przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną na program MBA, do którego naprawdę chciałem się dostać. Dużo mnie to obchodziło. Chciałem zrobić dobre wrażenie. I wiedziałem, co do mnie chodzę, a także jakie części mojej aplikacji działają przeciwko mnie.
Jedną z największych luk, które miałem na mojej aplikacji, był mój wiek. Miałem doświadczenie. Miałem prowadzić. Miałem dobre historie. Ale czy wyglądałbym młodo i naiwnie? Musiałem zrobić świetne pierwsze wrażenie - potrzebowałem świetnego koloru.
Szukałem wszędzie - Nordstrom, Brooks Brothers i innych. Nie byłem zadowolony z żadnego z nich - po prostu nie wyglądali i nie czuli się dobrze. Wkrótce znalazłem specjalistyczny sklep sprzedający włoskie garnitury. Wreszcie, po tygodniu poszukiwań, znalazłem garnitur, który naprawdę dobrze pasował i wyglądał świetnie. Ale cena? Ponad 1000 $ ... Ouy.
Tak, wiem, że są droższe garnitury (o wiele droższe garnitury), ale dla młodego faceta w jego pierwszej prawdziwej pracy, to dużo pieniędzy! Ale podobał mi się ten kombinezon, podobało mi się jego odczucie i sprawiło, że poczułem się dobrze. Wracając do mojego cytatu - to naprawdę uspokoiło moje nerwy i wyeliminowało wątpliwości siebie w moim umyśle.
Czy warto było kupić drogie garnitury?
Wiesz, przygotowałem mój garnitur i założyłem go na rozmowę. Czułem się dobrze. Wywiad był niezły. I w końcu dostałem się do najwyższej klasy szkoły biznesu w wieku 22 lat - najmłodszy w mojej klasie. Trzymałem się własnego.
W końcu nigdy się nie dowiem, czy to był kombinezon, ale jego doświadczenie sprawdziło się w tym, czego potrzebowałem.
To było naprawdę tego warte
Z jednej strony, kopnę się za wydawanie 1000 $ na garnitur, który już mi nie pasuje. Z drugiej strony, dostałem się do szkoły dla absolwentów, więc dlaczego miałbym żałować?
Dodać Komentarz